Ὁ Ἠπειρώτης γλύπτης Θεόδωρος Παπαγιάννης εἶναι ἕνας καλλιτέχνης χαρισματικός μέ ξεχωριστή παιδεία. Δέν ὑπηρετεῖ μόνο ἐκείνη τήν τρισδιάστατη αἰσθητική ὡραιότητα πού ἐκφράζει ἡ σύγχρονη μοντέρνα τέχνη -κυρίως μέσα ἀπό τίς τοτέμ φιγοῦρες καί τίς τερακότες του- ἀλλὰ τήν στρατεύει συνειδητὰ στήν κοινωνικὴ καί παιδαγωγική της ἀποστολή. Προβάλλει τόν χῶρο καί τόν χρόνο τῆς ἠπειρώτικης λαογραφικῆς παράδοσης, ἀφυπνίζει συνειδήσεις γιά τήν οικολογική-κλιματική κρίσι, φέρνει στήν ἐπιφάνεια τήν ἐρήμωσι τῆς ἀγροτικῆς ἐπαρχίας μέ τήν ξενιτιά καί τήν ἀστυφιλία, εἰκονίζει τόν φωτισμένο δάσκαλο, φωτίζει ἐμπνευσμένα ἠθικά ἀρχέτυπα καί διαχρονικές ἀξίες, ὅπως τοῦ «ζευγαριοῦ», «τῆς μητρότητας» καί «τῆς εἰρήνης», καί ὑψώνει, μέ τό ἀνήσυχο πνεῦμα του, σέ ὑπέρτατη ἀξία τήν παιδεία καί τήν πολιτιστική μας κληρονομιά… Ὁ Θ. Παπαγιάννης εἶναι ὁ προικισμένος δημιουργός ὁ ὁποῖος μέ πάθος, δύναμι, ἔμπνευσι καί ὅραμα μπορεῖ νά ἔχει ὡς κέντρο ἀναφορᾶς τή γενέτειρά του, τό Ἑλληνικό Τζουμέρκων, ὅμως ὡς «μορφή καί νόημα» ἡ τέχνη του ἔχει οἰ κουμενική διάστασι. Ἡ ξεχωριστή δέ καί οὐσιαστική πολυσχιδής προσφορὰ του στόν τόπο μας, ἡ ὁποία τόν μεταμορφώνει καί τόν ἀναζωογονεῖ, ἔχει λάβει τή σημασία πλέον τῆς εὐεργεσίας καί γι’ αὐτί ὁ Θ. Παπαγιάννης ἀνήκει στή χορεία τῶν ἀνθρώπων εὐποιίας... πού γνωρίζει νά γεννᾶ ἡ Ἤπειρος.