«Η γιορτή»

Η Όλγα είναι µεγαλοαστή. Σε προχωρηµένη εγκυµοσύνη αναλαµβάνει τον επίπονο συντονισµό µιας γιορτής µε πολλούς καλεσµένους. Πόση µοναξιά βιώνει, άραγε, µια γυναίκα στην προσπάθειά της να ανταποκριθεί στον ρόλο µιας «όπως πρέπει» κοινωνικής οικοδέσποινας; Και τι θα γίνει µε το µωρό; Θα κλάψει;

«Νυστάζω»

Η Βάρκα είναι µόλις δεκατριών ετών και νταντά ενός µωρού. Το µόνο που θέλει είναι να κοιµηθεί λίγο, αλλά κανείς δεν το καταλαβαίνει. Ολοένα της φορτώνουν νέα πράγµατα να κάνει. Η νύστα µεγαλώνει. Και τι θα γίνει µε το µωρό; Θα σταµατήσει να κλαίει; ∆ύο γυναίκες, δύο µωρά, δύο τελείως διαφορετικές ζωές. Ή µήπως τελικά δεν είναι και τόσο διαφορετικές.

Στα δύο διηγήµατα του βιβλίου, εκδηλώνεται ο ανθρωπιστικός χαρακτήρας που επικρατεί στο σύνολο του τσεχωφικού έργου, µε την υιοθέτηση, πρώιµα, της γυναικείας οπτικής στην αφήγηση. Στη «Γιορτή» παρακολουθούµε τις αγωνιώδεις σκέψεις, το παράπονο, το αίσθηµα της µοναξιάς και της εγκατάλειψης που βιώνει η ηρωίδα, προσπαθώντας να ανταποκριθεί στις τυπικότητες του κοινωνικού της ρόλου. Στο «Νυστάζω» διαπιστώνεται για άλλη µια φορά το ενδιαφέρον του Τσέχωφ για την κοινωνική θέση των γυναικών, µε την ανάδειξη του ψυχικού αδιεξόδου µιας ταλαίπωρης φτωχής υπηρέτριας.