Η ζωή του κυβερνητικού υπαλλήλου Γκολιάντκιν αλλάζει ριζικά όταν συναντά έναν άνθρωπο ολόιδιο με αυτόν. Ο Σωσίας είναι η άλλη πλευρά του καθρέφτη για τον καλοπροαίρετο και ταπεινό ήρωα. ∆ιπρόσωπος και υποκριτής, ο Σωσίας μπαίνει στη ζωή του πραγματικού Γκολιάντκιν και την ταράζει συθέμελα. Η σύγκρουση των δύο αυτών ανθρώπων είναι αναπόφευκτη και η κατάληξή της συγκλονίζει.
Μέσω της αντιπαράθεσης των δύο Γκολιάντκιν, ο Ντοστογιέφσκι καταδεικνύει το πόσο δύσκολο είναι να μείνει κάποιος πιστός στον εαυτό του κι ανυπότακτος στις υποκριτικές, κοινωνικές συμβάσεις.Μέσα από τα νοήματα της κοινωνικής απομόνωσης και της σιωπής που προσεγγίζει ο «Σωσίας», ο δημιουργός του καταφέρνει να καταδυθεί στα μύχια της ανθρώπινης ψυχής.

Ο Σωσίας αποτέλεσε σημείο αναφοράς και για συγγραφείς που δεν εκτιμούσαν τον Ντοστογιέφσκι. Ο Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ που τον θεωρούσε «μέτριο συγγραφέα» παραδεχόταν πως ο Σωσίας είναι «το καλύτερο πράγμα που έγραψε ποτέ» και πως είναι «ένα σπάνιο και τέλειο έργο τέχνης».