Ο Πέτρος Βλαστόπουλος, συγγραφέας, ανύπαντρος γύρω στα τριάντα, κυνηγός της οµορφιάς, συναντά σε µια παραλία µια γνωστή συνάδελφο, η οποία τον πληροφορεί πως µια πρώην συµφοιτήτριά της –η Ελευθερία– είναι ακόµα ανύπαντρη. Τα λόγια της του κεντρίζουν την περιέργεια. Η επαναφορά της νεανικής εικόνας της στη µνήµη τον ωθεί να της στείλει µια επιστολή µε τίτλο Γράµµα στο άγνωστο ή στην ελπίδα. Κι έτσι ξεκινούν όλα. Ο Πέτρος αφουγκράζεται την εποχή του, µια εποχή διώξεων και φόβου στη Βόρεια Ήπειρο της δεκαετίας του ’70. «Στέκεται ανηφορίζοντας» στη ζωή. Αναζητά την οµορφιά στις λέξεις, τη λογοτεχνία, τις γυναίκες. Αγωνιά για την Ελευθερία και αγωνί ζεται για τις ελευθερίες του. Αντιδρά σε ασφυκτικά δεσµά και δεσµούς. Αντλεί ζωή από τη συγγραφή. Αποζητά το «εγώ» µαζί µε το «εσύ» και το «εµείς». Θα το πετύχει ή θα µείνει «υψωµένος και ταπεινωµένος, αθώος και τιµωρηµένος»; Την απάντηση τη σφυρίζει στη δική του γλώσσα ο άνεµος. Άκου!