Θέλω να δω, αν μοιάζεις με τη δική μου Μπίστρισσα

με το Γαλάζιο Μάτι σε εκείνο το ποτάμι…

«Η φύση και η ανθρώπινη αγάπη είναι τα δυο κύρια θέµατα που θέτουν εξουσία στην ποίηση του Παναγιώτη Μπόλη. Τα υπόλοιπα είναι η γαρνιτούρα που οµορφαίνει τη µαγειρεµένη τούρτα για µια µεγάλη γιορτή. Η ευχέρεια στην ποίησή του µοιάζει µε τη ροή της Μπίστρισσας, η οποία ξέρει µόνο να τρέχει προς τη θάλασσα, χωρίς να σταµατήσει ούτε λεπτό για να προκαλέσει έλος. Αυτή µόνο τρέχει, τρέχει… Και µένει πάντα ξάστερη και γάργαρη γεµάτη φρεσκάδα. Αυτή σε συναρπάζει. Μαζί της και εσύ χρειάζεται να τρέξεις να τη φτάσεις, διότι αυτή δεν ξέρει ούτε στιγµή να σταµατήσει ακόµα και αν χρειάζεται να πάρει ανάσα…»

Iliaz Bobaj