Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης (2 Δεκεμβρίου 1921 - 29 Μαρτίου 2011) ήταν κορυφαίος Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, μυθιστοριογράφος, στιχουργός και σεναριογράφος, ο οποίος χαρακτηρίζεταιο «γεννήτορας του ελληνικού μεταπολεμικού θεάτρου».
Γεννημένος στη Νάξο, ο Καμπανέλλης εγκαταστάθηκε στην Αθήνα με την οικογένειά του το 1934. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, συνελήφθη και κρατήθηκε στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν στην Αυστρία από όπου και ελευθερώθηκε το 1945. Αυτή η εμπειρία του ενέπνευσε τόσο το παρόν έργο, όσο και το ομώνυμο μυθιστόρημα και το λιμπρέτο για το γνωστό έργο του Μίκη Θεοδωράκη «Μαουτχάουζεν».
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, επηρεάστηκε από τις παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν και αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέατρο.
Θεωρείται πρωτοπόρος του νεοελληνικού ρεαλιστικού θεάτρου. Το έργο του διακρίνεται για την κοινωνική κριτική, τον ανθρωπισμό και τη βαθιά κατανόηση της ελληνικής πραγματικότητας.
