Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος (1867−1951) ήταν μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας, κριτικός και εκδότης-συντάκτης-αρχισυντάκτης λογοτεχνικών περιοδικών (Διάπλασις των Παίδων, Νέα Εστία). Αρθρογραφούσε και σε πολλές εφημερίδες, ενώ συνεργάστηκε στα σημαντικότερα λογοτεχνικά περιοδικά. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, αλλά έζησε στη Ζάκυνθο τα πρώτα χρόνια της ζωής του και κατόπιν στην Αθήνα, όπου ήρθε για να σπουδάσει. Στην ουσία πολιτογραφήθηκε ως Ζακυνθινός τόσο στη δική του όσο και στην κοινή αντίληψη, ενώ πολλά από τα γνωστότερα μυθιστορήματα και θεατρικά έργα του έχουν ως λογοτεχνικό/δραματικό χώρο τη Ζάκυνθο. Αλλά και πολλά τοποθετούνται στην Αθήνα, μάλιστα στην πεζογραφία θεωρήθηκε ως εισηγητής του αστικού μυθιστορήματος και ειδικά του αθηναϊκού. Όπως έλεγε, έφερε το διήγημα από την εξοχή στην πόλη. Υπήρξε σημαντική φυσιογνωμία, αληθινός άξονας των ελληνικών γραμμάτων υπό όλες τις ιδιότητές του και πρωτοπόρος σε όλους τους τομείς: πεζογραφία, δραματογραφία, κριτική, συγγραφέας ταλαντούχος και πληθωρικός. Πολλά από τα έργα του κέρδισαν τη μάχη του χρόνου και εξακολουθούν να εκδίδονται και να παίζονται στο θέατρο, ενώ μελετάται και το κριτικό του έργο. Έγινε ένα από τα πρώτα μέλη της Ακαδημίας Αθηνών, συνιδρυτής της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου και της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Η επίδρασή του στους σύγχρονους και μεταγενέστερους ομότεχνούς του ήταν μεγάλη.
