Ο νεαρός Μ είναι ένας εκκολαπτόμενος μαύρος μουσικός, ο οποίος δουλεύει σ' ένα τζαζ κλαμπ της Νέας Υόρκης κάνοντας σχεδόν τα πάντα. Σκουπίζει, πλένει, καθαρίζει ενώ όταν βρίσκεται στο σπίτι του μελετάει με το σαξόφωνό του έχοντας κατά νου τα είδωλά του. Ο φίλος του ο Σόννυ, μουσικός κι αυτός, μέντορας του Μ, θα του προτείνει μια δουλειά στην Αλάσκα, στο Γουίτιερ, ένα τουριστικό θέρετρο όπου το κύριο χαρακτηριστικό του είναι ότι οι περισσότεροι κάτοικοί του μένουν σ' ένα αχανές κτήριο, μια πρώην στρατιωτική βάση. Ο Μ θα δεχτεί την δουλειά και την πρόκληση να δουλέψει ως σαξοφωνίστας πλέον, μέλος ενός τρίο που παίζει τα βράδια στο μοναδικό πανδοχείο του χωριού. Πηγαίνοντας στο Γουίτιερ τον Φεβρουάριο του 1974, θα γνωρίσει την Τάρα, μια καλλιγράφο η οποία δραπετεύει απ' την πόλη, απ' τον πρόσφατα διαλυμένο γάμο της και τον πρώην σύζυγό της προκειμένου να κάνει μια νέα αρχή στην Αλάσκα. Ο Μ θα προσαρμοστεί στην κλειστή κοινωνία του Γουίτιερ αντιμετωπίζοντας έναν ήπιο ρατσισμό από κάποιους κατοίκους, αποκτώντας φιλίες με κάποιους άλλους, γνωρίζοντας πρόσκαιρα τον έρωτα αλλά και την καταστροφή.