Είναι γεγονός ότι οι εξ ολοκλήρου πολυτεχνικές σπουδές µου δεν επιτρέπουν την επίκληση κάποιου καθ' ύλην αρµόζοντος θεωρητικού υπόβαθρου που να τεκµηριώνει τη σχέση µου και να δικαιολογεί την ενασχόλησή µου µε το θέµα του παρόντος δοκιµίου. Παρέχουν, όµως, έναν τρόπο του σκέπτεσθαι που έγινε προσπάθεια ν' αξιοποιηθεί κατά το δυνατόν.

Ό,τι θα συναντήσετε, λοιπόν, ταξιδεύοντας στις σελίδες του ανά χείρας βιβλίου κι ανακαλύπτοντας το ρητό ή υπόρρητο περιεχό - µενό τους δεν απορρέει από τη σκέψη κάποιου που είτε είναι ειδικός επί του θέµατος είτε διεκδικεί αυτόν το χαρακτηρισµό...

Ωστόσο, ο καλοπροαίρετος ειδικός θα πρέπει να διατηρεί τετα - µένη την προσοχή του, ώστε ν' αποφεύγει την έστω και ασυνεί - δητα δογµατική υιοθέτηση των «επιτρεπτών» απόψεων, αυτών που η ειδίκευση του υπαγορεύει· ο µη ειδικός, ακριβώς ως τέτοιος, τρόπον τινά προφυλάσσεται από παρόµοια ολισθήµατα!

Επίκαιρος εδώ, ο Ελύτης: «[...] Επειδή συµβαίνει κι αυτό καµιά φορά στην ποίηση: ο ανεξοικείωτος να συλλαµβάνει αποτε - λεσµατικότερα τις δυνατότητες που παρέχει ένα τέντωµα της γλώσσας και να τις αποτολµά, όταν ο άλλος, ο βαθύς γνώ - στης, έχει λόγους ν' αντιστέκεται. »